کد مطلب:48979 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

چرا من بيشتر به درس قرآن علاقه دارم؟

در پاسخ شما بايد عرض كنيم كه اين شيفتگي و علاقه به سبب نوع كلام، آهنگ و وزن و محتوا و مفاهيم كلام الله مجيد است. و از معجزات قرآن كريم ميباشد. از جمله موارد اعجاز قرآن، تاثير غير قابل وصف بر قلوب انسانها به هنگام قرائت و مطالعه اين كتاب مقدس است.

به تعبير شهيد مطهري، قرآن قلب انسان را مخاطب ميسازد و با زبان احساس و عاطفه با آن سخن ميگويد، (1) از اينرو سراسر وجود انسان را تحت تاثير قرار ميدهد.

به علت نفوذ قرآن در قلبها بود كه مسلمين از همان ابتداي ظهور اسلام، از خواندن و حفظ كردن آن لذت ميبردند، به گونهاي كه حتي مشركان نيز به طور مخفيانه نيمه شب ميآمدند و به تلاوت قرآن رسول اكرم (ص) گوش فرا ميدادند.

شيوايي و زيبايي كلام قرآن به گونهاي است كه در صدر اسلام و حتي دورانهاي پس از آن، افراد تنها با شنيدن آيات و صوت و لحن قرآن مجيد تحت تاثير آن قرار ميگرفتند و شيفته قرآن ميگرديدند و بسياري نيز مسلمان ميشدند. علاوه بر شيوايي و زيبايي كلام قرآن مجيد محتواي آن نيز مطابق با فطرت و خواستهها و نيازهاي منطقي و عقلاني بشر است. (2)

به گونهاي كه حتي ترجمه آن به زبانهاي ديگر نيز، علاقه و شيفتگي مردم ساير ملل را بر قرآن به همراه داشته باشد، و دانشمندان و محققان از هر گروه و مذهبي را بر آن داشته تا دربارة قرآن مجيد و تأثير آيات كريمهاش بر دلهاي مردمان ميفرمايد:

.....كساني كه ايمان آوردهاند اين آيات بر ايمانشان ميافزايد و آثار شادي و خوشحالي را در چهرهشان آشكار ميسازد. (4) آنگاه ميفرمايد: اما آنان كه در دلهايشان بيماري نفاق و جهل و عناد و حسد است، پليدي تازهاي بر پليديشان ميافزايد.(5)

لذا آنان كه با روح تسليمو ايمان و عشق به واقعيت و مفاهيم قرآن مينگرند و از آيه قرآن درس تازهاي ميگيرند، ايمانشان پرورش ميابد و صفات انساني نيز در آنان تقويت ميگردد. اين اثر تربيتي بقدري در مؤمنان آشكار است كه فوراًعلائمش در چهرشان نمايان ميگردد. اما افرادي كه دچار رذايل اخلاقي و انحرافات رواني هستند، نه تنها از خواندن قرآن سودي عايدشان نميگردد، بلكه بر كفر و نفاقشان نيز افزوده ميگردد. (6)

در حديثي آمده است كه ياران پيامبر هنگامي كه قرآن بر آنان تلاوت ميشد، همانگونه كه خدا آنان را توصيف كرده است، چشمهايشان اشكبار ميگشت و لرزه بر اندامشان ميافتاد. (7)



منابع و مآخذ:

1. شناخت قرآن، شهيد مطهري، ص38

2. قرآن در اسلام، علامه طباطبايي، ص196-198

3. تاريخ سير ترجمه قرآن در اروپا، سلماسي زاده، ص50-53

4. توبه/124

5. توبه/125

6. تفسير نمونه، ج8، تفسير آيات 125 و 124 توبه

تفسير نمونه، ج19، ص434